روح الله موسوی خمینیبا خود میاندیشید:
چـ ه بسیار سخنان که نـاگفتـ ه میمانـد٬
چـرا کـ ه آنها را بههنگامنگفتـ هایـم.
چـ ه بسیار لبخندها کـ ه یک روز میبایست به چشمـانِ مُلتمس کودکی پیشکش کنیم٬
کـ ه نکردیـم و خشکیـد...برای ابَـد.
چـ ه بَسا گریـ ههای بههنگام.
چـ ه بَسا فریـادهـای اعتـراض بههنگام.
چـ ه بَسا رزمهـای بههنگام.
چـ ه بَسا بههنگامها کـ ه بیهنگامشد٬
و دیگـر بـ ه کار نیامـد و پوسید٬و غبـار شد
و در نبشِ قبر گذشتـ ه ها نیـز استخوانهای پوک آن یافتـ ه نشد که نشد؛
اما حسرتش ماند که ماند.
دیر نباید کرد
این کـاروان٬ معطّلِ من و تو نخـواهـد شُد...
از کتاب : سه دیدار با مردی که از فراسوی باور ما می آمد
براساس داستان زندگی امام خمینی(ره)
اثر بسیار زیبای نادر ابراهیمی
امام خامنه ای:
لحظهها را باید شناخت.
اگر چنانچه انسان وقتشناس نباشد
نداند کدام کار را در کجا باید انجام داد،ممکن است خطاهای بزرگی از انسان سر بزند.